Atalanta en Melanion
- Miki Rigutto
- 18 dec 2015
- 2 minuten om te lezen
Atalanta was een prinses van het land Arcadië. Ze was als baby verstoten door haar vader, die liever een zoon had gewild. Gelukkig was ze goed terechtgekomen. Dankzij de bemoeienissen van Artemis, de godin van de jacht, was ze gezoogd door een berin en opgevoed in een groep jagers. Zo werd ze zelf een ongelooflijk goede en snelle jager. Ze wist uiteindelijk zelfs het gevaarlijke everzwijn, dat in Caledonië tekeer ging, als eerste te treffen met haar dodelijke pijlen. (zie het verhaal van het Caledonisch everzwijn)
Toen koning Iasos van Arcadië hoorde hoe overal vol lof werd gesproken over haar behendigheid en kundigheid als jager nam hij zijn dochter vol trots weer op in zijn paleis. "We gaan meteen een man voor je zoeken!" riep hij zodra hij zijn dochter in zijn armen had gesloten. Daar wilde Atalanta niets van weten. Het orakel van Delphi had haar tegen een huwelijk gewaarschuwd. Maar om haar vader niet meteen alle hoop te ontnemen, antwoordde ze: "Ik trouw alleen met de man die mij in en hardloopwedstrijd kan verslaan. Wie van me verliest zal moeten sterven." Haar vader stemde daar mee in. Hij wist niet dat zijn dochter nog nooit was verslagen in een hardloopwedstrijd, zelfs niet door de snelste man!
Er werden niet veel hardloopwedstrijden gehouden aan het hof van koning Iasos. Al gauw bleek dat zelfs de beste hardlopers uit het land het moesten afleggen tegen Atalanta, en dit met de dood moesten bekopen. Niemand durfde het tegen haar op te nemen. Het zag er naar uit dat ze ongetrouwd zou blijven. Precies wat haar bedoeling was. Tot de dag dat Melanion Atalanta zag. Hij werd meteen zo verliefd, dat hij besloot de liefdesgodin Aphrodite om hulp te vragen. Aphrodite wilde de liefde wel een handje helpen, vooral als ze daarmee ook nog een beschermelinge van Artemis dwars kon zitten. Ze gaf Melanion drie gouden appels, die moest hij tijdens de wedstrijd op de grond gooien, in de hoop dat Atalanta ze dan zou pakken.
De wedstrijd werd gehouden. Het was een belangrijke wedstrijd voor Melanion, zijn leven stond op het spel. Hij rende zo snel hij kon en steeds als Atalanta dreigde te dichtbij te komen, liet Melanion weer een gouden appel vallen. Maar stiekem vondt Atalanta de knappe Melanion best wel leuk. Ze kon de verleiding niet weerstaan, en bukte zich om de appel op te rapen. Zo lukte het plan van Aphrodite. Atalanta verloor de wedstrijd en trouwde met de zielsgelukkige Melanion.
Comentários